ben aslında neden itiraf ettiğimi bilmiyorum ben aşka inanan biri değildim en azından kendi adıma ama taki uğuru tanıyana kadar hayatımın bazı dönemlerinde üzücü şeyler yaşadım tabi allaha şükür bunlar çok abartı değil olaaan o yüzdende kimseye güvenmezdim onu tanıdım efendiliğiyle dürüstlüğüyle kendini kanıtlamış biriydi zaten beni farkedende o oldu hayatımda en değerli varlığım oldu birden tüm inanmadığım şeylere inandırdı beni gerçek sevgiyi aşkı mutluluğu onunla yaşadım gözlerine her baktığımda kendimi biraz daha kaptırıyorum ona o kadar tatlı okaddar harika bi insanki ona seni seviyorum demek bile az geliyor korkuyorum ama ayrılmaktan değil çünkü öle bişi olmayacak sadece ona hakettiklerini yaşatamamaktan korkuyorum ne diyeyim böle bi şey işte bu nasıl bi duygudur ya sevgi az aşk az tutku evet ama bağlılık tam anlamıyla allah herkese bmle bi aşk nasip etsin sevgilerimle